به بعضی ها باید گفت تو بزرگ نیستی خود بزرگ بینی

خود بزرگ بینی(برتری طلب)

وقتی توجه بیش از اندازه به شخص می شود و برای کوچکترین کار او تعریف وتمجید بیش از اندازه می کنند و او را از سایر افراد مستثنی می دانند او کم کم باور می کند که تافته ی جدا بافته  است و با دیگران تفاوت دارد. آرام آرام این باور را پیدا می کند که شخصیت بزرگ وبرجسته ای  است  که در میان افرادی  کوچک وپایین تر از خود  قرار دارد. این باور نادرست سبب می شود که فرد خود بزرگ بین به راحتی نتواند با افراد دیگر ارتباط مسالمت آمیز داشته باشد زیرا صفاتی پیدا می کند و رفتاری دارد که باعث آزار دیگران می شود. برای دیگران ارزشی قائل نیست، بسیار انتقاد می کند، از تحسین کردن دیگران بیزار است، کارهای خود را مهم جلوه می دهد و کار های دیگران را بی ارزش . در نهایت مورد علاقه ی دیگران قرار نمی گیرد.

اگرشما فکر می کنید این چنین هستید، باید هرچه زودتر در رفتار خود تجدید نظر کنید.

بدانید که در هر کس صفات خوب وبد وجود دارد واین خود شخص است که بتواند به استعداد خود توجه کرده و آنها را در عمل پرورش دهد.

با خود مرتب تکرار کنید که:"بهتر وداناتر از من هم وجود دارد"

خوبی های دیگران را ببینید وتحسین کنید.همه ی مردم به تحسین وتعریف نیاز دارند واین یک نوازش است وشما هم خود را از این که دیگران را نوازش کنید جدا ندانید.

همانطور که وقتی شما را تحسین نمی کنند ناراحت می شوید دیگران نیز همانگونه اند.

پس با خودتان تاکید کنید: من نیز مانند همه نکات مثبت ومنفی دارم.هستند کسانی که نکات مثبت آنها از من بیشتر است.

به خوبیهایی که دیگران دارند توجه کنید  آثار زندگی  مخترعین و کاشفین را مطالعه کنید.